Karamsar olduğum zaman mı yazıyorum ?

Uzun zamandır yazı yazmıyorum .
İçimden gelmiyor , yoksa çok işim olduğundan değil .

Sanırım kendimi pek iyi hissetmediğim zaman yazıyorum . Belki de kendime gereksiz bir blok koyuyorum . Düzenli uğraştığım , yaparken huzurlu hissettiğim bir işin tadına varınca kendime saçma bir sebep bulmuş olabilirim .

???? Neden kendime bir sorun bulmaya çalışıyorum , hiç bir insan mükemmel değil fakat ben en vasat kişi olmaya çalışıyorum sanki . Ulan sorun morun yok ! İnsan yapmak istemediği zaman bir şeyi yapmaz . Bunun nedeni senin saçma sapan kişilik sorunların hakkında olduğunu nereden çıkarıyorsun ? Neden kendinde bir sorun aramaya çalışıyorsun her zaman .

Sıradan bir insan olabilirsin ! Kendini bu şekilde başkalarından mı soyutluyorsun yoksa ?

' Ben özel bir insanım ' demeye mi getiriyorsun olayları ?

Kesin bu anlattıklarımı gören bir kişi ergenlik problemi der .

Ki bence de ergenlik problemi .

Kişilik oturtma yaşları bunlar , kendinin üzerine çok fazla gitme . Yada git , farketmez .

Bu günlerde geçecek bir gün . Bunu sende biliyorsun .

Sıkıntı yaşadığın her durumun geçeceğini söylemiyorum sana . Yanlış anlama beni .

Sıkıntılar da yaşayacaksın , ama bu durum farklı bir şey . Bunlar geçecek , eminim .




Üsküdar meydandayım . Tam oturduğum yerden mihrimah sultan camii nin önündeki büyük ve şatafatlı çeşmeyi görüyorum . Yanımda bir ağaç var , yaprakları yemyeşil . Aralarında güneşin ışıkları süzülüyor . İnsanlar var heryerde ! Hepsi farklı bir dünya  . Hepsinin kendine ait bir dünyası var . Kendi yaşadıkları var . Dünyadan anladıkları , hayata bakışları . Çok şahane bir şey değil mi bu ?

 Ben sadece bir yerden bakıyorum hayata . Yanımda duran ağacın yapraklarına sadece yeşil olarak baktım demin değil mi ? Hayır , onlar öyle bakmıyor , o yapraklara . Kolundan tutuyorum bir bayanın , baksanıza hanımefendi , şu ağaçlara , çiçeklere , hepsinin renkleri ne kadar güzel .

Evet diyor , renkleri çok güzel .

Çiçeğin , yanına gidiyoruz . Otur diyor bana , oturuyorum .

Ve o zaman bana çiçekten ne gördüğünü anlatıyor .

Evet o bir bilim insanı !

Bana çiçeğin , biyolojik yapısını anlatıyor . Neden renkli olduğunu , yapraklarındaki , gövdesindeki damarları gösteriyor ,  işlevlerini anlatıyor .

Banada büyük ihtimalle ,  o gözle bakıyordur :)

Bırakıyorum , kadının kolunu . Sanki bırakmamı istemezmiş gibi bana bakıyor .

Ama hayır diyorum , benim farklı gözlerden bakmam gerek . Seni bırakmam lazım .

Gözlerini yavaşça kapatıyor , bu durumu onayladığını anlıyorum .

Yanağından bir öpücük alıyorum .

Neden alıyorum bilmiyorum .

Galiba o bitkiye baktığı gibi bana bakmasını istemediğim için .

Oradan ayrılıyorum .

Bu sefer deniz kenarına gidiyorum .

---------- Tamamlayamadım ama paylaşmak istiyorum