MERHABA :) Gerçekten büyük bir merhaba.
Özlemişim yalnız kalmayı , yalnız kalmayı ve düşünmeyi , güzel bir müzik eşliğinde .
Sizlerle görüşmeyeli yaklaşık 1.5 ay oldu .
Hemen yazmayacağım neler olduğunu , biraz duraklayayım .
Düşüneyim biraz , rahatlayayım .
Yahu , özlemişim be sizi .
Sizlerle konuşunca rahatlıyorum , gerçekten .
Ve önemli olanda , sizin kim olduğunuzun hiçbir önemi yok benim için . Siz var mısınız onu dahi bilmiyorum , ama olsanız da bir önemi yok sanırım :)
Benim sığınağım burası , güvenli limanım . İnsanlara ben burdayım ve düşünüyorum dediğim yer . Yazıya dökülmüş bir düşünce gördüğümde herhalde kendimi yalnız hissetmediğim , ihtimallere inandığım yer .
İNSAN ! İNSAN ! İNSAN !
Ben burdayım , bırakmadım kendimi , rüzgarlara savrulup hayatı es geçmeyi engelledim kendime .
Burdayım lan işte , gitmedim bir yere .
SEVGİ
Sevmemiz lazım
İnsanları sevmemiz lazım
Hayatı sevmemiz lazım
Ağaçları , doğayı , denizi ...
Bir kere o his girdimi içine , bırakmak istemiyorsun çünkü .
Seni alıp götürüyor , sanki bütün mutlulukları , üzüntüleri , sıkıntıları içinde hissetiriyor sana .
O his varya o his .
İşte ben o his için yaşıyorum .
O hissi yakalamak için uğraşıyorum , çabalıyorum .
Sıkıntı çekiyorum , üzülüyorum , mutsuz oluyorum .
Hiç üzülmeyeceksin , mutsuz olmayacaksın diye bir şey yok ki . Her insanın dertleri var bu hayatta.
Bence önemli olan mutsuzluğuda , mutluluğuda gerçekten hissederek yaşamak .
Hayata boş gözlerle bakan insanlar tanıyorum burda , hayata dokunmaya çalışmayan insanlar tanıyorum .
Ama ben öyle olmak istemiyorum .
Dokunmak istiyorum hayata .
O zaman biraz acı mı çekmem gerek acaba ?
Siz cevap verin bu soruya da .
MUTSUZLUK ? HUZURSUZLUK ? ÜZÜNTÜ VE KEDER ?
Nedir bunların içini dolduran , nedensizce mi yaşıyoruz bu duyguları ?
Bu hayatta her şeyin bir nedenin olduğuna inanıyorum .
Ve her nedenin ise bir sonucu doğuracağına .
Human Film , tavsiye ediyorum .